ஒரு இனத்தின் பண்பாடு, மொழி ஆகியவற்றின் வளர்ச்சி விதிகள் . . .
---------------------------------------------------------------------------------------------------
ஒரு இனத்தின் பண்பாடோ அல்லது அதன் மொழியோ வரலாற்றில் மாறும்; மாறவேண்டும். வளர்ச்சி அடையும்; வளர்ச்சி அடையவேண்டும், அதில் ஐயம் இல்லை. ஆனால் அந்த மாற்றங்கள் அவற்றினுடைய - பண்பாடு, மொழி ஆகியவற்றின் - உள்ளார்ந்த இயக்கவியல் அடிப்படையில்தான் மாறும். வெளியிலிருந்து எந்தவொரு மாற்றமும் கொண்டுவரப்பட்டால், அந்த மாற்றம் அந்த இனத்தின் பண்பாடு, மொழியின் உள்ளார்ந்த இயக்கவியலுக்கு - வளர்ச்சி விதிகளுக்கு- உட்பட்டு இருந்தால்தான் ஏற்றுக்கொள்ளும். இல்லையென்றால் அது தானாக மறுக்கப்பட்டுவிடும். கடலில் போடப்படுகிற அந்நியப் பொருள்கள் கடலால் ஏற்றுக்கொள்ளப்படாமல், கரையில் ஒதுக்கிவிடப்படுவதுபோல ஒதுக்கப்பட்டுவிடும். எந்தவொரு பொருளின் மாற்றத்திற்கும் வளர்ச்சிக்கும் அடிப்படை . . . அதன் உள்ளார்ந்த எதிர்மறைகளின் ஒற்றுமையும் போராட்டமுந்தான்! அதாவது உள்ளார்ந்த முரண்பாடுகளும் அவற்றின் தீர்வுகளும்தான்! வெளியிலிருந்து வரும் எதுவும் இந்த உள்ளார்ந்த மாற்றத்திற்கும் வளர்ச்சிக்கும் உதவுமேதவிர, அதுவே அந்தப் பொருளின் மாற்றத்தைத் தீர்மானித்துவிடமுடியாது. இந்த வளர்ச்சி விதியானது இயற்கை, சமுதாயம், சிந்தனை மூன்றுக்குமே பொருந்தும். எனவே இந்த அடிப்படையில் ஒரு இனத்தின் மொழியின் மாற்றத்தையும் வளர்ச்சியையும் ஆராயவேண்டும்; பார்க்கவேண்டும். என்னுடைய ஆய்வுமுறையும் கண்ணோட்டமும் இதுதான்! தமிழ்மொழியின் வரலாற்று வளர்ச்சியையும் அதனுடைய இன்றைய தேவையையும் இந்த நோக்கில்தான் பார்க்கிறேன்.
0 கருத்துகள்:
கருத்துரையிடுக